طراحی وآزمون الگویی از روابط بین عوامل فردی، گروهی و سازمانی باخلاقیت سازمانی با میانجیگری انگیزش درونی و خود اثربخشی خلاق در کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیزجنوب (منطقه آغاجاری)

هدف از انجام پژوهش حاضر، طراحی وآزمون الگویی از روابط بین عوامل فردی،گروهی وسازمانی با خلاقیت سازمانی در کارکنان شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب (منطقه آغاجاری) بود. روش تحقیق از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی (همبستگی) و از نظر هدف، کاربردی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان ستادی شرکت بهره وری نفت و گاز آغاجاری به تعداد 2800 نفر بوده و حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای مکنون 300 نفر برآورد گردید که این تعداد به شیوه طبقه ای ساده از بین جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه هایی نظیر؛ پرسشنامه باز بودن به تجربه (neo-ffi)، پرسشنامه شخصیت فراکنشی (pps)، پرسشنامه جو گروهی (tci)، مشارکت در تصمیم گیری گروهی(pdm)، پرسشنامه بازتاب تیمی (trq)، پرسشنامه چند عاملی رهبری (gtl)، پرسشنامه ساختار سازمانی (iabc)، پرسشنامه جوسازمانی خلاقیت (ccq)، پرسشنامه خود اثربخشی خلاق (cse)، پرسشنامه انگیزش درونی (imi) و پرسشنامه خلاقیت سازمانی (ecq) بودند. جهت آزمون الگوی پیشنهادی، از روش الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارamose.20 وspss.20 استفاده شد. نتایج حکایت از عدم معنی داری مسیرهای مستقیم شخصیت فراکنشی به خوداثربخشی خلاق، ساختارسازمانی به خلاقیت سازمانی، بازبودن به تجربه به خلاقیت سازمانی، بازتاب تیمی به خلاقیت سازمانی، رهبری تحولی به خلاقیت سازمانی و جو سازمانی خلاقانه به خلاقیت سازمانی بود. با حذف مسیرهای غیر معنی دار و همبسته کردن خطاهای دو مسیر، الگو اصلاح شد و تمامی مسیرهای غیر مستقیم معنی دار شدند. شاخص های برازندگی الگویابی معادلات ساختاری، برازش مناسب الگوی اصلاح شده را نشان می دهند.